نظریه سرمایه گذاری برای اولین بار در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری در دهه 1950 به عنوان معیاری برای اندازه گیری ریسک و بازده پذیرفته شد. این نظریه در زمینه‌های دیگر هم علاوه بر زمینه مالی استفاده شده است. ابتداییترین استفاده از این نظریه در برنامه‌ریزی تولید بود، جایی که محصولات بر اساس حجم فروش حال یا آینده، هزینه‌ها یا نیازهای سرمایه‌گذاری مورد تحلیل قرار می‌گرفتند. سپس اصلیترین نقش نظریه سرمایه گذاری تمرکز زیادی بر استراتژی‌های منطقی داشت که تمام آن‌ها قبلاً در دسته‌بندی محصولات یا کارهای تجاری با ابعاد کلیدی خاصی قرار گرفته بودند به منظور رسیدن به اهداف استراتژیکی منطقی. ابعاد کلیدی شامل سهم بازار، افزایش فروش، جذابیت‌های بازار و موقعیت رقابتی است که وابسته به مدل پیشنهادی می‌باشد. بدون درنظر گرفتن ابعاد استفاده شده، اصلیت نظریه این است که وضعیت واحدها در شبکه باید خلاصه‌ای از بیشتر استراتژی‌های خاص را نشان دهد. این نظریه به طور ضروری مورد توجه قرار می‌گیرد بنابراین با تصمیم‌گیری در جمع‌آوری منابع محدود در بین دارایی‌های مختلف، سرمایه‌گذاری‌های مالی، تولیدات یا واحدهای تجاری استراتژیک می‌شود. این منابع محدود ممکن است در روش‌های متناوب برای رسیدن به اهداف توافق شده استفاده شود.
فهرست :
معرفی
قابلیت سوددهی مشتریان به عنوان مبنایی برای طرح سرمایه گذاری
اهداف تحقیقات
روش شناسی
تحلیل
ساختار سبد سرمایه گذاری‌ها
قابلیت سوددهی مشتری / قدرت درک شده ارتباط
قدرت ارتباطات دریافت شده
تصمیم
نتایج
كاربرد تئوري سبد سرمايه گذاري مشتري
فرستنده :
پروژه دات کام
حجم فایل :
87 کیلوبایت